دی سر چَه نشسه بی و درف و دوللشِ پُی صَهوینِ خاکِ و بلتش گل مالی میکرد.یه جیمونِ بینزه ی هم تو دهنش شلِق شلِق زُر میدا.کمی اُوَل تَر شیرو سگِ گله هم خوسیده ای و دیمشِ میجمُند.مَمِدی پُی پِتی هناسه میزه و میمه.نزیک برسِ چَه بُنگ دا "دی ..دی... دی سرشِ از تو پاتیل دراورد و گُ"هاااا چته ؟
شیرو زونشِ دور دهنش کشی و از جاش راس اوی.مَمدی پُی سر اُفتینش،عرق و مُف و اُوغلیوشِ کشی تا شو کَچش و پُی دل خشی خویه کَهره و دوتا گُردیکِ تو دسشِ نشون دی دا . سی کُو خونه ی خالوت کهره کشتنا .
اینگلا هم بهره ی مو واوی. دی گُو،بره بیلش تو پاله تا نادو.
و دوو بیو تا شِنووت بدُم فردشو خدابخاه زن یارونِ بچه ی خالومه.بره بارکلا بچَه م . مَمدی که شِو اندر روز سر دوتا کَنگ جومه اش و زونی شلوارش رفته بی و میشاس کُلواسه چرکِ پوی کارد وَش بِکِرِنی،
گُ به شرطی شِنو میکنُم که بعدش سیم بپزیشونا!
دی گُ: جُل کُلتِ درا فارق اوو ایقه روضه نخون
بعد جلد جَلد چندتا دولِ اُو سور کشی سطلِ پُر کِ و ری سر و پرتاکِ مَمدی یه شَهپالی صَهوینِ خاکه رخت و لارشِ کف کفی کِرد.مَمدی هنی کَف و بَلگه ی گوشش چُر میکه دسشِ نا ری کولِ دی و شلوارش پاش کرد و مثِ برق دووِس سی پاله ی گُردیکی .یه مرتبه هوی کُمکِ مَمدی راس اوی .دی همیزا که میمه ری هِلش گُ چته؟چه آهازارتِ؟
شیرو دسشِ شو سرش نهاده بی و تَه پاله ی میلیسی
دی یه لِغِتی زه شی پهلیش و گُ وری بره شی زمینت اوو سقط آویده
مَمدی شلوارش پاش دراورد و دووِس ری هل تِلَنگون اُو و چیشلش چُر میکِه و خوشِ تو سرگینَل غَلت میدا و هر چی صداش بره قاره میزه"
مُنه شِنو میدی؟
پدرسگ شِنووش دادی خوو"؟؟
معصومه خدادادی
دشتستان
آذرماه ۹۵
داستانک شنو کردن ممدی را با صدای نویسنده از اینجا دریافت کنید.
- هیچ نظری یافت نشد
ارسال نظر به عنوان مهمان