یادداشتی قابل تامل از محمدجواد اله یاری:
دردی جانسوز و ویران گر دامن خانواده ها را گرفته است
امروز صبح ورودی روستای زادگاهم زیارت دشتستان، مردی سال خورده راکه نسبت به اینجانب لطف ومحبت دارد ولی توفیق دیدارش کمتر دست می دهد ازدور دیدم وسلام دادم صدا زد بایست وبه سوی من آمد. وقتی توقف کردم وبه رسم ادب از ماشین پیاده شده وعرض ارادت نمودم گفت سوالی دارم وبیان نمود که در گذشته های نه چندان دیر وقتی دوتا همولایتی ها یک دیگر را می دیدند از هم دیگرمی پرسیدند مال وحال چه داری وخودش توضیح داد که منظور از مال وحال چهار پای اهلی وکشت وذرع دیم ودیگر کارهای مانند این هابود که زندگی واموراتمان به وسیله ان کارها می گذشت. ولی الان باید از هم بپرسیم اولاد بد در خانه چندتا داری؟
وقتی جواب دادم بچه ی بد ندارم آمین گفت ودست ها را به دعا وشکر بالا گرفت فرمود بفرما واز من دور شد. (ناگفته نماند خودش هم فرزندان تحصیل کرده وسالمی تربیت نموده و به ثمر رسانیده است)
از آن لحظه تا اکنون نمی دانم کجا هستم ودر پی چه کاری آمده ام...
اولاد بد کیست وچگونه آدمی ست وچند تا از والدین گرفتارشان هستند. وچرا چنین است که همولایتی سال خورده و جهان دیده‌ی من نگران منِ پدر و پدر های دیگر است؟!
اعتیاد، دزدی، شرارت، ولنگاری، بیکاری، ناامیدی، سستی و تنبلی و... اگر این ها شاخصه های اولاد بد است این ها علل وعوامل مدیریتی و جامعه شناختی وتربیتی دارند و همه به مدیریت کلان ونهادهای آموزشی وتربیتی گوناگونی که با هزینه های هنگفت وصرف وقت وفرصت زیاد به کار پرورش فرزندان ما مشغول‌اند مربوط می شوند.
والدین اگر هم در گذشته مسئول ونقش آفرین در تربیت وپرورش فرزندان بودند در شرایط فعلی نیستند یا نقششان خیلی کم رنگ شده است.
همولایتی سال خورده ام آن را غضب و نکبت می داند و به منشا و علل عدیده‌ی آن چندان توجهی ندارد ولی به فراصت دریافته است که دردی جانسوز و ویران گر دامن خانواده ها را گرفته است.
مانده ام که مطلب را چگونه به پایان ببرم چه بگویم وچه کسی را مخاطب قرار دهم اما سخت مضطرب ونگرانم...
-
نیک اندیش
با درود و سپاس
مطلب بسیار جالب و تامل برانگیزی بود، آرزوی خرد و اندیشه دارم برای خود و دیگران
ارسال نظر به عنوان مهمان