خسرو آواز ایران / محمدجواد اله یاری

با وجود اینکه شاید استاد شجریان دیگر توان روی سن رفتن نخواهند داشت اما برای نسل ها مرغ سحری خواهد بود که نوای آزادی بشر سر می دهد. و در هر برهه ای با او هم صدا خواهند شد که: ای خدا، ای فلک، ای طبیعیت، شام تاریک ما راه سحر کن.

هماهنگونه که بعداز کوتاه شدن دست خلفای عباسی از خاک وطن به همت وجان فشانی یعقوب لیث ودیگر آزادگان وطن‌پرست با ورود به قرن چهارم هجری حکیم ابوالقاسم فردوسی سربرآورد و شعاع وجودی اش وقدرت معنوی وفرهنگی شاهکارش،(شاهنامه) چنان بود که خراسان بزرگ را مهد فرهنگ وادب پارسی نموده است.از فردوسی قرن چهارم تا دکتر شفیعی کدکنی اکنون واز طوس تا نیشابور واز خراسان کنونی تا افغانستان وتاجیکستان وترکمنستان وازبکستان واز خوارزمشاهیان تا سامانیان وتا حال، در فراز و فرودها و تغییرات زیادی که در ایران چه از لحاظ فرهنگی چه سیاسی چه ادبی چه آیینی اتفاق افتاده درهیچ برهه ای نقش فردوسی وشاهنامه کم‌رنگ نشده ونخواهد شد.

اکنون نیز ۱۰۰۰ سال پس از فردوسی، شجریان ماحصل و چکیده ای از آثار ستارگان ادب پارسی را با آواز خود جاودانه تر و در زندگی معنوی وهنری فرهنگی فارسی زبانان دوستدارن ادب فارسی چنان ساری وجاری نموده  که گذر زمان تاثیری در فراموشی این  هنرمند خاص وکم‌نظیر نخواهد داشت.براین باورم که او هم هزاره هایی  دیگر در آسمان ادب وموسیقی اصیل وعرفانی ایرانی خواهد درخشید. شجریان در حیات وممات چون مرادش حافظ، زیارت گه رندان جهان خواهد شد.با آرزوی سلامتی واستمرار حیات پرفیض برای استاد شجریان .

محمد جواد اله یاری