شب یلدا ، جشن سده ، مهرگان ، چهارشنبه سوری ، نوروز و آغاز سال نو ، سیزده بدر از محدود جشن های باقی مانده ی یادگار ایرانیان باستان است . اگر نیک بنگریم پیام مهم و عبرت آمیزی که در این نمادها و آیین ها نهفته است این است که ما ایرانیان از آغاز با قومیت های گونه گون در کنار هم زیسته ایم .
به نام خدا
شب یلدا ، جشن سده ، مهرگان ، چهارشنبه سوری ، نوروز و آغاز سال نو ، سیزده بدر از محدود جشن های باقی مانده ی یادگار ایرانیان باستان یا به تعبیری امپراطوری ای که می توان ادعا کرد تن ها امپراطوری باستانی است که علی رغم کوچک شدن پابرجا و باقی مانده است. جالب اینکه بخش های منفک شده از این امپراطوری نیز ، همچنان پاسدار این جشن های کهن بویژه نوروز هستند. و با شکوه تمام آن را برگزار می کنند. از جمله آن ها تاجیکستان ، افغانستان ، ترکمنستان ، اذربایجان ، ارمنستان و هر جا کرد باشد ترکیه ، عراق ، سوریه ، قزاقستان. نکته ای که انسان را وادار می کند سر تعظیم در قبال فهم و درک وحسن انتخاب نیاکانمان فرود آورد این که این جشن ها را بگونه ای انشا و انتخاب نموده اند که چون چفت و بستی برای اتحاد همه ی اجزای پازلی به نام ایران ، اعم از ترک ، کرد ، لر ، عرب ایرانی ، طبری ، مازنی ، گیلکی ، بلوچ و... انتخاب شده اند و همه اقوام آن را دوست دارند و با شوق و ذوق وصف ناپذیری به استقبال آن ها می روند. اگر نیک بنگریم پیام مهم و عبرت آمیزی که در این نمادها و آیین ها نهفته است این است که ما ایرانیان از آغاز با قومیت های گونه گون در کنار هم زیسته ایم و کشور و ملت ایران را تشکیل داده ایم ومیراث و فرهنگ مشترک داریم. زبان پارسی دری زبان ملی و مشترک ماست و هیچ یک بر دیگری تفاوت و تمایزی نداریم و این جشن ها نماد همبستگی و ماندگاری ماست. براستی قابل تحسین و زیباست و بسیار دور از انصاف و عقل است که مکانی یا قومی را متفاوت و متمایز ببینیم. پاینده ایران.
محمد جواد اله یاری
ارسال نظر به عنوان مهمان